به گزارش گلستان ما؛

تکّه ای نور از سُلاله ی خدا

و در منظرِ بشریّت

با مهری بی انتها

و به گستردگی نوبهاران

و در جمعِ سرافرازان

بر اُفق زیبایِ هستی نمایان شد  ؛

او محمّد بود

محمّـــــــــــــــد !

سلسله جُنبان عرصه یِ وحدانیّت

و نشانِ عظمت

و باوری راستین از قبیله یِ معرفت

و بهاری لطیف تر از هر طبیعت

و نگاهی پر از محبّت

و صفا بخشی پُرمهر  بر سیمایِ حقیقت

و نگاری مملوِّ از عشق و طراوت

او محمّد بود

محمـّــــــــــــــــد !

انوارِ رحمانیِ وصفش را بر سیطره ها نوشته اند

و کبوتران سپید با آوازه یِ نامش به پرواز در آمده اند

و آسمان ها به شوقِ نگاهش متبسّم شده اند

و خیلِ همایونیِ بهترین هایِ هستی به تماشایش دل بسته اند

و فصل ها به برکتِ نامش بهاری گشته اند

و طایفه هایِ پریشان به احترامش ندایِ اتّحاد سر داده اند

و سرزمینِ خموشان به صدارتِ دعایش رونق گرفته اند

و روزگاران در انتظارِ کلامش سکوت کرده اند

و لاجوردی ترین کوه ها در برابرش سرِ تعظیم فرو آورده اند

و مشعل هایِ عبادت در سایه یِ لطفش همچنان فُروزانند

و بیماران بر لبِ ساحلِ مهرش شفا یافته اند

و غریبان به لطفِ جمالش آشنا گردیده اند

و منتظران از صلابتِ کلامش همگی سرخُوشند  

و عرصه هایِ شکّ و تردید از وجودش عینِ یقینند

و امتداد نگاه ها از سیاحتِ شهرها متعجّبند

و پرندگانِ دعاگو بر بام ها پدیدارند

و ملائکه ها بر گوشه ای از فرشِ سبز رنگش نشسته اند

و به سیمایِ زیبایش چشم دوخته اند ؛

و او محمد است

محمـــــــــــــــــــــد "ص"

گل هایِ صنوبر و یاس بر گِردش نشسته

و نیلوفرانِ هزارغنچه از دیدنش شکفته

و چشمانِ اهالیِ آسمان با پیامش آراسته

و باغِ هزار رنگینِ سبزه ها با سلامش زیبنده

تا نگارِ سماواتی اش همه را به فیضِ رسانده

و بر همگان آیه هایِ عشق را خوانده

و در سیره یِ خویش خوبی ها را به ارث گذارده

و زمان را بر مدارِ ارزش هایِ آشکار و پنهانش چرخانده

تا عطوفت و عشق و معرفت  سرآمد هر قبیله ای باشد ...

.............................

تهران - محمدرضا جعفری

..............................